یادش بخیر
شهریورماه سال 1387 بود که وبلاگ نویسی شخصی رو شروع کردم. اونم به خاطر دلایلی خاص. روز تولدم آغاز تولد وبلاگ شخصیم(از طریق فیلترشکن می تونید ببینید) بود. البته قبلش وبلاگ مربوط به مسائل دانشگاه و همچنین وبلاگ انجمن علمی گروهمون رو هم کار می کردم ولی خب اونا یه جورایی کاری بودند. هرچند که وبلاگ مربوط به مسائل دانشگاه دومنظوره بود(هم شخصی و هم صنفی).
یادش بخیر چه دوران خوب و بیادماندنی بود. اون روزا عادت داشتم که مطالبم رو فی البداهه و لحظه ای می نوشتم. یعنی یهو وبلاگم رو باز می کردم و شروع می کردم به نوشتن و همون موقع پست می ذاشتم. اوایل فکر می کردم که کار زیاد شاقی نکردم اما بعدها فهمیدم که در لحظه پست گذاشتن هم چندان راحت نیست و آروم آروم بیشتر به توانایی های خودم پی بردم و هر روز سعی می کردم با کمک خوانندگانم ایرادات خودم رو برطرف کنم و همواره پیشرفت روزافزونی رو برای خودم می دیدم و خوانندگانم هم دائماً درحال افزایش بود. بخصوص از زمانی که سایت Blogger فیلتر شد و دیگه وبلاگ شخصیم(از طریق فیلترشکن می تونید ببینید) در دسترس همه نبود و وبلاگ صنفیم بیشتر دومنظوره شده بود. واسه همین خوانندگانم هم افزایش پیدا کرده بود.
اما خب بنا به یه سری مشکلات خاص و پایان زندگی دوران لیسانس و همچنین وارد شدن در دنیای فیس بوک روند نویسندگیم در وبلاگ تنزل پیدا کرد و تقریبا به صفر رسید. حتی روند کار نشریاتیم که به شدت تنزل پیدا کرد. خودم همواره از این وضع به شدت ناراحت بوده و هستم و خیلی تلاش کردم که بتونم برگردم و تأسیس همین وبلاگ هم در راستای تحقق همین هدف بود اما تا حالا نتونستم به اون دوران برگردم.
امشب پیش خودم تصمیم جدی گرفتم که خودم رو دوباره به اون دوران برگردونم و اومدم لپ تاپمو روشن کردم و شروع کردم به نوشتن همین پست. امیدوارم بتونم در راستای تحقق این تصمیم موفق باشم و با وجود همه مشکلات حاشیه ای دیگه ای که دارم بتونم خودم رو به دوران اوج وبلاگیم برسونم و بلکه فراتر از اون هم برم. یعنی روند متداوم مطلب نویسی با کیفیت بالاتر از قبل رو بتونم داشته باشم.
در حال حاضر در دو وبلاگ گروه علوم اقتصادی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان(اصفهان) و دست نوشته های محسن سیفی(همین وبلاگ) به عنوان مدیر و در وبلاگ انجمن علمی اقتصاد کشاورزی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان به عنوان نویسنده در فضای BlogSky مشغول به فعالیت در دنیای مجازی هستم.
خوشحال میشم از نظرات خوانندگان عزیز در جهت تعالی خودم و وبلاگم بهره مند بشم.
به امید آینده ی روشنی که از آن ماست.
یا حق