همیشه هروقت پای اینترنت باشم سعی می کنم به وبلاگ خودم و دوستان یه سری بزنم. و وبلاگ گردی یکی از کارای مورد علاقه منه ...
اما مدتهاست که وبلاگ گردیم خیلی طول نمی کشه و شاید در کمتر از یکی دو دقیقه تموم میشه ... چون اکثر وبلاگ های دوستانم که میشناسمشون مثل وبلاگ خودم مدتهاست به روز نشدن ... گهگاهی وقتی میبینم مطلب جدیدی برای خوندن نیست خیلی دلم می گیره و برای اون دورانی که همیشه وقت کم می آوردم واسه مطلب خونی و مطلب نویسی ، بغش می کنم ...
یادش بخیر چه دورانی داشتیم با دوستان ... همه جمعی که میشناختم دیگه حداقل هفته ای یه مطلب درست و حسابی داشتیم ... حتی من خودم اونقدر دیگه درگیر بودم که عادت کرده بودم مطالبم رو فی البداه ای بنویسم و هروقت پشت سیستم بودم و حسش می اومد همون لحظه شروع می کردم به نوشتن ... می دونم اکثر دوستانم هم همین طور بودن ...
خلاصه دوران خیلی خوبی بود و ارتباطات مجازی خیلی خوبی داشتیم ...
اما یکی دو سالی هست که دیگه خبری از اون پویایی مجازی نیست ... دیگه کسی مطلب جدید نمی زاره، کسی دیگه به وبلاگم سر نمی زنه و خودمم کم به وبلاگ بقیه سر می زنم ... خلاصه یه رکود عجیبی توی این مورد ایجاد شده ...
حالا نمی دونم این رکود بخاطر محدودیت های شدید در سال های اخیر بوده !؟ یا پیشرفت و افزایش حضور در شبکه های اجتماعیه ؟! یا شایدم هم نسل های من دیگه هم نسل های من دیگه علاقه ای به این کارا ندارن !؟
به نظر خودم هر سه حالتی که گفتم می تونه موثر بوده باشه ... شاید حتی به نسبت مساوی هم سهم داشته باشن ... نمی دونم ... شاید !!!
خلاصه بد اوضاعی شده ...